Olympus Blog

In the Olympus blog you'll find the latest news about the community, tutorials, helpful resources and much more! React to the news with the emotion stickers and have fun!
Bottom image

ეს ცხოვრება

ხანდახან ცხოვრება ზედმეტად რთულია, რის გამოც სხვები ამას დანებებით უმკლავდებიან.

ანნე : გავლით კვლა ♟️

ავორის შენიშვნა: რეკომენდირებულია წინა ნაწილი გქონდეთ წაკითხული რასსვეტ: უკანასკნელი(?!) მელოდია

***

– როგორია ? – კითხა ლომკაცამ და ხელი მოხვია ნატას ზურგზე,

– Ჩემი საყვარელი საქმიანობაა მზის ამოსვლის ყურება. ადრე, თვალებს დავხუჭავდი და თითქოს ვგრძნობდი კიდეც, როცა წარმოვიდგენდი, თუ როგორ ათბობდა შორეული მზე ჩემს კანს, სახეს… მე! – კაცმა ყურთან აკოცა გოგონას, შემდგომ ზემოთ აუყვა ნიკაპადე და ორ თითში მოიქცია იგი, გოგონამ თვალები გაახილა, შესამჩნევად გაიღიმა, თვალს არ აცილებდა მას

–  ზღვა ისეთი წყნარია გამთენიისას, გინდა გავცუროთ? – თქვა კოტემ და წამოდგა

– ამ გამყინვარებაში? სულ გადაირიე? – უპასუხა გოგონამ ეშმაკური ღიმილით

– დიახ, სულ გადავირიე, რადგან გიჟივით ვარ შეყვარებული შენზე – გოგონაც წამოდგა მიუახლოვდა მას, ფრანგულად ჩაილაპარაკა რაღაც, კაცმა თევზის თვალებით დაუწყო ყურება

– ოჰ, სულ დამავიწყდა, რომ ფრანგული არ ვიცი

– რაღაცები ვიცი

– მართლა? – კოტემ გოგონას თმას დაუწყო თამაში და თვალი თვალში გაუყარა

– Je t’aime.. mon amour

– ეგ ყველამ იცის

– მაგრამ ყველას არ ეუბნებიან..Როგორი მშვენირი ხარ.. კაპიტანო! – უთხრა რა კაცმა, მოლოდინისგან დაღლილმა გოგონამ გადაწყვიტა თავად მიახლოებოდა… საკოცნელად

– იცი, დღეს რაც არ უნდა მოხდეს, არ ვინანებ, რომ აქ დავრჩი, შენთან! – განაახლა საუბარი ნატამ

– გეტყობა, ნერვიულობ! რა თქმა უნდა, სულელი ვიქნები, რომ არ ვინერვიულო

– კაცი მიუახლოვდა მას, მისი სახე ხელებში მოიქცია და ისე უთხრა

– სრულიად ბუნებრიივია, რომ ნერვიულობ, უბრალოდ ამას უფლებას ნუ მისცემ გაგაკონტროლოს

– Სათქმელად მარტივია, ეს უბრალოდ გამოცდა არ არის ..  გესმის..? რომელაც თუ გადაურჩები გაძლიერდები, რადგან ვერ გადაურჩები – უპასუხა გოგონამ და თავი მკერდზე მიადო

– Შენ ამას შეძლებ

– Საიდან ასეთი დავდაჯერებულობა?

– Უბრალოდ შენ გიცნობ, თუ რაიმე ძალიან გინდა აუცილებლად მიიღებ,

– მაგრამ მე არ მინდა მისი მოკვდა, გასამარჯვებლად კი სხვა გზა არ მაქვს, როცა ბარიერი “აიწევა” დავრჩებით ის და მხოლოდ მე

– Და მეც… მართალია ბარიერს მიღმა ვერ დამინახავ, მაგრამ იცოდე, რომ ზუსტად შენს წინ, პირდაპირ თუ გამოიხეედავ, მე დამინახავ

– Არ ვიცი, საერთოდ რატომ დავთანხმდი, რა, რა მინდოდა, რა მეგონა. – გოგონას თითქმის პანიკა დაეწყო ერთ ადგილზე ვერ ჩერდებოდა სულ აქეთ’იქეთ მოძრაობდა. Და მელვე განაახლა საუბარი

– Არ ველოდები, რომ გაიგებ, რასაც ვგრძნობ, უბრალოდ თავად წარმოიდგინე უნდა შევერკინო 800 წლოვან ჯალათს, რომელიც 600 წლის მანძილზე გენერალი იყო და მხოლოდ იმიტომ ნამდვილად არა რომ ლამაზი თვალები აქვს, მე კი მართალია 20 წელია განუწყვეტლივ ვვარჯიშობდი, მაგრამ დღის ბოლოს ვიცოდი, რომ რაც არ უნდა ცუდად გავმხდარიყავი მაინც გადავრჩებოდი.. Გესმის?! Ის კი 600 წლის მანძილზე ბრძოლობდა და ბოლომდე იხარჯებოდა, რადგან შესაძლებელი იყო მისი ნებისმიერი ჯახი, უკანასკენილი აღმოჩენილიყო

– Მართალია, მაგრამ ის დაუმარცხებელი არ არის, აღარ არის და თუ ალექსანდრე შეძლო შენც შეძლებ!

– Ვიცი, ჩემს დამშვიდებას ცდილობ, მაგრამ ეს უმიზეზო თავდაჯერებული საუბრები არაფერში არ მარგია.. Მე!

– Უმიზეზო? Მე შენი მეჯრა, რადგან თავად ალექსანდრესაც ჯერა შენი..

– Ასე ფიქრობ?

– Ზუსტად ვიცი, სხვა შემთხვეაში, ხომ უბრალოდ ერთ წვიმიან ღამეს თავს დაესხმებოდა მას და თავადვე მოუღებდა ბოლოს..! Მასზე ბევრი ცუდის თქმა შემიძლება, მაგრამ არასოდეს.. Არასოდეს მისცემს უფლებას ვინმეს რამე დაგიშავოს – წარმოსთქვა კოტემ თავდაჯერებულად

– Საკუთარი თავის გარდა – დაამატა ნატამ ღიმილით

– Კი, ამაზე სრული მონოპოლია აქვს – თქვა რა კაცმა საათზე დაიხედა.

– Მგონი დრო მოვიდა იცეკვო.. – Გოგონამ სწრაფი ნაბიჯები მიუახლოვდა მას ძლიერ ჩაეხუტა, მხოლოდ მოშავო უჯრედებში გაეხვა ორივე სხეული და ჰაერში გაიფანტნენ.. Მტვერ’ცალო!

 

Ალექსანდრე საათს დასცქეროდა , აინტერესებდა მაინც სად დაიკარგნენ, თუ გაქცევა გადაწყვიტეს!? Მზის პირველი სხივების გამოჩენისთანავე უნდა მოსულიყვნენ! Კაცმა შვება იგრძნო, როცა ნატა და კოტე საცეკვაო მოედანთან გაჩნდნენ.

Მამასახლისს უკვე აღემართა ბარიერი და თავად შიგნით იმყოფებოდა, როცა ნატა შეამჩნია მისკენ დაიწყო სხვლა და დამცინავად უთხრა

– Აბა მზა ხარ.. Კაპიტანო .. საჩვენებელი ცეკვისთვის?! Დაგაგვიანდა, მაგრამ გაპატიებ, თუმცა ყველასთან გამომშიდობება ალბათ მაინც ვერ მოასწარი, თუ გინდა დამატებით დროსაც მოგცემ, მე არსად არ მეჩქარება, ცოტას გახურდებოდი, წაიპრაქკიტებდი, მიდი, ნუ გერიდება – გოგონა ალექსანდრესკენ მიდიოდა, როცა კაცის სიტყვები მოისმინა, შეჩერდა, ზურგს უკან გამოხედა და ცივად უთხრა

– Я и так с тобой справлюсь ! –  შემდგომ ალექსანდრეკსნე წავიდა, ორივემ ერთამენთს ჩაკიდა ხელები, შუბლები ერთმანეთს მიადეს, თვალები დახუWეს და რამდენიმე წამშi დაშoრდნეn .. Უსიტყვოდ! Გოგoნას მხოლოდ მეწამული უჯრედები შემოეხვია მთელს სხეულზე, რა წამს შეაბიჯა საცეკვაო მოედანზე ისინი გაიფანტნენ, გოგონას გამოეცვალა ტანზეც და ხელში მისი საყვარელი მოგრძო ორი მახვილი ჰქონდა. მჭიდრორ მოუჭირა მათ ხელი და მის დღევანდელ მეწყვილეს.. Მამასახლის .. არაფრისმთქემლი მზერით გახედა.. .

 

ნატას ძალები თითქმის აღარ შერჩა, უკვე თითქმის დარწმუნებულიც კი იყო, რომ წააგებდა, ამიტომ გადაწყვიტა ერთ’ერთი ილეთის გამოყენება, თუ გამოუვიდოდა, გაიმარჯვებდა..! ორ მოკლე მახვილს ძლიერად ჩასჭიდა ხელები. ჯერ ერთი ნელი ნაბიჯი გადადგა, შემდგომ მეორე და მესამეზე უკვე გაიქცა მამასახლისისკენ და თან მომარჯვებული მახვილები ჯერ ერთი, შემდგომ მეორე გაისროლა მისკენ, თუ გაუმართლებდა კაცი მათ მოგერიებაში “გაერთობოდა” თავად კი იმდენად ახლოს მივიდოდა, რომ მკერდიდან გული ამოეგლიჯა. თუმცა.. მამასახლისმა თავადაც გაისროლა ჯერ ერთი შემდგომ მეორე ნაჯახი, რომელიც ხელში ეჭირა და გოგონას გამოსწტყორცნილი მახვილები ჰაერშივე მოხსნა. ამასობაში ნატა საკმაოდ ახლოს იყო უკვე უნდა მიწვდენოდა კაცის სხეულს, როცა მამასახლისმა თავისი ხელებით გაუკავა გოგონას ხელები.

– ეს ილეთი ალექსანდრემ გასწავლა , არა? მას, მ ე ვ ა ს წ ა ვ ლ ე ..! – თქვა კაცმა, ცივად გაიღიმა მარჯვენა ფეხი ძლიერად დაარტყა გოგონას მუცელში და ხელები გაუშვა. ნატა დაეცა, შებრუნდა, ცდილობდა წამომდგარიყო, ვერ შეძლო, ამიტომ ხელებით ეცადა დასცილებოდა კაცს. მამასახლისი ნელი თანაბარი ნაბიჯით უახლოვდებოდა გოგონას, მარცხენა ხელით თმას ისწორებდა თითქოს იპრანჭებაო, მარჯვენა ხელში კი გოგონას გრძელი მახვილი ეჭირა, რომელსაც მიწაში ჰქონდა თავი და თან მიწის ზედაპირს ჭრიდა და მიასრიალებდა. ნატა ჯერაც მიწაზე მიხოხავდა ყოველგვარძალაგამოცლილი.. განძრევის ძალაც კი არ ჰქონდა მით უფრო კი ბრძოლის

– Comment ça va? – კითხა მამასახლისმა თავმომწონედ. როცა ალექსანდრე გაუჩინარდა სამი წლით, თავად მამასახლისთან პრაქტიკობდა ნატა და თან ფრანგულსაც სწავლობდა. კაცი შეჩერდა ცოტა ხანს უყურებდა შემდგომ მეტად სწრაფი ნაბიჯებით დაიწყო სვლა გოგონასკენ…  გოგონამ ჩაილაპარაკა ლომკაცას სახელი, იცოდა რა მხოლოდ რამდენიმე ამოსუნთქვაში მოუღებდნენ ბოლოს..

 

ალექსანდრე ბარიერის მიღმა იდგა. ეს გენერლობის კანდიდატებს შორის შერკინება იყო და ზუსტად იცოდა, რომ არ უნდა ჩარეულიყო..! ბოლო წამამდე იმედი ჰქონდა, რომ ნატა წამოდგება და გაიმარჯვებდა, თუმცა როგორც აღმოჩნდა მამასახლისის იერიშები ზედმეტად ძლიერი აღმოჩნდა მისთვის.. დაინახა რა, კაცი ნატასკენ ჩქარი ნაბიჯებით მიმავალი, ფეხებზე დაიკიდა 1200 წლოვანი წესები, როგორც ჯერაც აქტიური სტატუსის მქონე გენერალს უფლებაც ჰქონდა და შესაძლებლობაც და სწორედ ეს გამოიყენა, როცა უსწრაფესად შეიჭრა საცეკვაო ველზე.. თავს დაესხა რა მამასახლისს ხელები კისერზე მოხვია – პატარა რჩევა, თუ ვინმეს მოკვლას აპირებ,  ბოროტული მონოლოგი გამოტოვე – დაასრულა რა სათქმელი  კისერი გადაუმტვრია შემდგომ კი მისი სხეული უკან მოისროლა.

– ალექს – წარმოსთქვა გოგონამ და ოდნავ გაუღიმა კიდეც კაცს, რომელმაც ცალი წარბი ასწია და ისე უპასუხა

– ამ სეზონზე, მიწა ზედმეტად ცივი ხომ არ არის .. წამოსაწოლად?  იცი, თუ გინდა შემიძლია პლედი წამოგახურო

– ალექს.. – წარმოსთქვა გოგონამ ისევ, შემდგომ ორივე ხელით დაეყრდნო მიწას , რომ წამომდგარიყო, მაგრამ მაინც ვერ შეძლო. კაცი მაშინათვე მასთან მივიდა

– Что мне делать чтоб ты от меня отстал ? – კითხა გოგონამ ხუმრობით

– Встать – უპასუხა კაცმა, თავი გვერდით გადაწია და გაუღიმა გოგონას, შემდგომ ხელი გაუწოდა. ნატამ ჩასჭიდა ხელი და წამოდგა. შემდგომ კი სახე ერთიანად დაეძაბა

– ვიცი აქ დასახმარებლად ხარ, მაგრამ ვფიქრობ რაღაც ვერ გათვალე..

– არადა, როგორც წესი ამ დროს ამბობენ “გმადლობ, რომ გადამარჩინე.. ისევ!”

– მართლა გეუბნები.. ეს ბარიერი მე არ შემიქმნია, მამასახლისმა შექმნა უძველესი ტრადიციის მიხედვით ანუ.. – ხმა ჩაუწყდა გოგონას და ვეღარ შეძლო გაგრძელება

– ანუ ბარიერი მანამ არ მოიხსნება, სანამ მხოლოდ ერთი გადარჩენილი არ ეყოლება

– Evet – დაეთანხმა ნატა. ალექსანდრე მოიღუშა, შემდგომ ფართოდ გაიღიმა

– მაშინ მოგიწევს ის გააეკთო, რაც ყოველთვის გინდოდა – გოგონამ კითხვანარევი მზერა მიაპყრო კაცს და მანაც არ დააყოვნა პასუხი

–  ბოლო უნდა მომიღო – უთხრა ალექსანდრემ, გაუღიმა, დაიხა, მახვილი აიღო გოგონას გაუწოდა და შემდგომ დაამატა – დროა დაასრულო ჩვენი ეს ჯახი.. კაპიტანო!

– ყველაფერი, რაც ვიცი, შენ მასწავლე! შენს გარეშე დიდი ხნის წინ აღარ ვიქნებოდი.. ეს შენი საცეკვაო მოედანია და .. მე.. გნებდები – თქვა გოგონამ და უარი განაცხადა მიწოდებული მახვილის აღებაზე

– Я не научил тебя сдаваться.. ДЕРИСЬ! – წარმოსთქვა ალექსანდრემ ერთიანად ალმურმოდებულმა და ისევ გაუწოდა მახვილი გოგონას!

– Я не смогу – უპასუხა ნატამ და გულთბილად გაუღიმა კაცს. მაშინ ალექსანდრემ მოიმარჯვა მახვილი, გადაწყვიტა თავადვე დაესრულებინა საკუთარი წყეული საცოდავი არსებობა და სწორედ მაშინ, როცა უკვე გულში იყრიდა მახვილს

– А жаль – გაისმა მამასახლისის ხმა.. ალექსანდრე ნატას მიშტერებოდა და ვერაფერს ვერ ხვდებოდა. გოგონა აღარ ინძრეოდა. როცა მისი ქვედა ტუჩი დასცილდა მის ზედა ტუჩს გასისხლული პირი და კბილები გამოუჩნდა.. სისხლი მისი პირის ღრუდან წვეთავდა მიწაზეც. შემდგომ ოდნავ წინ გადმოიხარა, მოწყვეტით დაეცა მიწაზე და გამოჩნდა მამასახლისიც.. გოგონას გულით ხელში, რომელიც ახლოს მიიტანა და სისხლს გემო გაუსინჯა. აინტერესებდა, თუ რა იყო ნატაში ასეთი საუცხოოდ განსაკუთრებული, ყველაში, რომ აღტაცებას და სიყვარულს იწვევდა.. თვალები ჯერ მარცხნივ გადაატრიალა, შემდგომ მარჯვნივ, შემდგომ გოგონას სხეულს დაწვდა და მისი გულიანად მოისროლა.. სხეული შეეხო რა ბარიერს იქვე დაეცა.

– Сама напросилась.. выбрав не ту сторону! თან, მგონი დაგავიწყდა აგეხსნა, რომ.. როგორ ეძახი ხოლმე? აჰ, ჰო, ს ა ც ე კ ვ ა ო მ ო ე დ ა ნ ი! მგონი დაგავიწყდა აგეხსნა, რომ საცეკვაო მოედანზე მუდამ ფხიზლად უნდა ყოფილიყო, არასოდეს იცი ვინ, როდის, საიდან დაგესხმება თავს.. საინტერესოა როგორ აპირებ ჩემთან გამკლავებას, როცა შენი თოჯინა’ფერია უსულო სხეულის გროვად ვაქციე! – თავმომწონედ წარმოსთქვა მამასახლისმა. ერთი ნაბიჯი გადადგა და ისე დაასრულა სათქმელი – ჩემთვის.. თავი უნდა წაგეცალა…მეგობარო! – თქვა აღტაცებით და ისევ თავის თმას შეეხო მარცხენა ხელით და ისედაც გასწორებული თმა კიდევ გაასწორა. დაიხარა, ნატას მეორე მახვილი აიღო და ხელში შეათამაშა. თავისი ქამელეონის თვალები აუთამაშა ალექსანდრეს თითქოს საცეკვაოდ ეპატიჟებაო, შემდგომ შეჩერდა უყურა ერთ ხანს და სთქვა

– ვიცეკვოთ? – Ალექსანდრემ არაფერი არ უპასუხა, თავი ჰქონდა დახრილი და მძიმედ სუნთქავდა, უფრო სწორად, ვერ სუნთქავდა.

– Პანიკური შეტევა გაქვს..? როგორი სასაცილო ხარ – წარმოსთქვა მამასახლისმა, თავმომწონედ.

– Ასე, მოსაწყენიც კია, მეგონა კარგად გავერთობოდი – დაიხარა, ნატას მოგრძო მახვილი აიღო და მუხლებზე დაცემული ალექსანდრესკენ წავიდა, ალექსანდრე კი უყურებდა მას, მაგრამ ვერაფერს ვერ აკეთებდა, ვერც ვერაფერს ვერ ამბობდა, ცდილობდა სული მოეთქვა, მაგრამ არ გამოსდიოდა, მამასახლისი მიუახლოვდა მოგრძო მახვილი ჯერ მკერდზე მიადო, როცა წინააღმდეგობაც კი არ გაუწიეს საშინლად მოიწყინა, უხასიათოთ მიაწვა მახვილს, რომელმაც გაარღვია კაცის მკერდი და წესით უკვე გულსაც უნდა შეხებოდა ხმლის წვერი და მოეკლა ალექსანდრე, როცა მან ამოხედა

– Ააცდინე – უთხრა და ბოროტულად გაიღიმა, მაშინათვე ფეხზე წამოდგა, ერთი ხელით მამასახლისის მკლავი გააკავა, მეორეთი კი თავი წააცაალა მას. Სხეული მარცხნივ დაეცა, თავი მარჯვნივ და ბარიერიც მაშინვე მოიხსნა.

 

კოტე ნატასკენ გაიქცა, მის სხეულთან ჩაიმუხლა, ალექსანდრემ მკერდიდან მახვილი მოიძრო, იქვე დააგდო და მიუახლოვდა მათ

– Შევცდი, როცა დაგიჯერე, რომ შენ შეძლებდი მის დაცვას – ბრაზით უთხრა  კოტემ მის ზურგს უკან მდგარ გენერარლს

– Ახლა ამის დრო არ არის! – მკაცრად მოუჭრა ალექსანდრემ

– Მართლა? Აბა, რისი დროია? – იგი წამოდგა და გენერლის წინ დადგა

– Მეჩვენება თუ რამეს მაბრალებ? –

– Ზუსტადაც! Შენი ბრალია! – წარმოსთქვა ახლა უკვე ზიზღით და ხელი კრა ალექსანდრეს.

– Ახლა ძალების დატოლების ხასიათზე არ ვარ!

– Აი, მე კი ვარ! Და საერთოდ ფეხებზეც მკიდია შენი სურვილები – უთხრა კოტემ და კიდევ ერთხელ დაარტყა მუშტი ალექსანდრეს მკერდში, თან ლომად გარდასაიხა.. Ალექსანდრეს ისედაც ცოტა აკლა სანამ გრძნობებს გათიშავდა და ლომკაცას თავხედობამ საბოლოოდ ათქმევინა უარი თავის “მგრძნობიარე მეზე”

– Წყეულო ნაძირალავ! Ყველაფერი მაშინ დაიწყო, როცა შენ გამოჩნდი მის ცხოვრებაში, სიკვდილი გინდა? Დაე, იყოს ნება შენი! – უთხრა ალექსანდრემ, ზიზღით ხელი კისერში სტაცა, ახლოს მიიზიდა, მეორე ხელი მკერდში სტყუცა და მისი გული მოიქცია მუჭში, კბილები კისერში ჩაასო და როცა სისხლისგან მთლიანად გამოცალა ხელით თავი წააცალა, მეორეთი გული ამოგლიჯა.. Იდგა ასე ერთხანს, შემდგომ ორივე , გული და თავი ზედ დააგდო მის სხეულზე.

– Რა ჯანდაბას ფიქრობ, რომ აკეთებ? – კითხა ლუკამ გენერალს

– Მისივე რჩევა გავითვალისწინე – უპასუა ალექსანდრემ თითი მამასახლისის სხეულისკენ გაიშვირა

– Და თავი წავაცალე! – დაასრულა სთქმელი ავხორცული ღიმილით

– Მაგაზე არ გეკითხები! Შენ კოტე მოკალი!

– Დიახ, მერე შენ რა? – ალექსანდრე უკან მოტრიალდა და ლუკას თვალებში უყურებდა

– Მერე მე რა? Ის ჩემი რასის წარმომადგენელია.. Ალექს! Არ შეიძლებოდა ასე უმიზეზოდ მოგეკლა!

– Мне больше двести лет, не надо говорить что мне можно, а что нет! – უპასუხა კაცმა, შეგრძნებებ გათიშული კარგ ხასაითზეც კი იყო, თითებზე მირჩენილი სისხლს, ლოკვა დაუწყო.

– Ვშიშობ, ეს არ იყო ბრძნული გადაწყვეტილება

– Მაინც, რატომ?

– Რა ჯანდაბისთვის ვარ ლომკაცების ლიდერი თუ უფლებას მივცემ ასე უმიზეზოდ ამოხოცონ?

– Იტირებენ ცოტას და მერე მალევე დაივიწყებენ!

– Ვშიშობ, ეს ამბავი ასე მარტივად  ვერ ჩაივლის, უთხრა ლუკამ, წამიერად აისხა აბჯარი, მახვილი და ფარი.

– Ნუთუ მართლა ფიქრობ, რომ შეძლებ ჩემთან გამკლავებას?

– Ალბათ, ვერა. Მაგრამ ასე უმოქმედოცაც ვერ ვიქნები – უპასუხა კაცმა, დანანებით, მაგრამ გულზე ოდნავ მოეშვა, როცა ვერონიკა, მარია’მო, ანა’მარია და ჯეკი მის მხარეს დადგნენ

– Მასში გამცვალეთ? – იყვირა ალექსანდრემ. Მარია’მომ ნაბიჯი გადმოდგა და ყველას ნაცვლად უპასუხა

– Სამწუხაროდ, დიახ!  რადგან ვერ ვენდობის იმის გადაწყვეტილებებს, რომელსაც შეუძლია ახლობელი ადამიანი მკვლელობისთვის გაიმეტოს, მხოლოდ იმირომტომ თავი ოდნავ უკეთ იგრძნოს!

– Არაუშავს. Მართლა ფიქრობ რომ მე დამამარცხებთ? Მახვილსაც კი არ ავიღებ, შიშველი ხელებით გაგისწორდებით თითოეულ თქვენგანს, თუნდაც მარტო!

– როგორც ჩანს წვეულებაზე დავიგვიანე.. ისევ! იცი, აუცილებელი არ არის ყველაფერს მარტო გაუმკლავდე, ალექს! – გაისმა რა ანასტასიას ხმა ალექსანდრე შებრუნდა

– შემოგვიერთდები? – კითხა ლუკამ, მხოლოდ იმისთვის, რომ რამე ეთქვა, არადა წინასწარვე იცოდა პასუხი და მით უფრო შეშინდა, ალექსანდრეში განსხეულებული ანასტასიით დაამარცხეს ვალტერი, ახლა კი ორივე ცალ’ცალკე იყო და.. თუ რაიმე პატარა იმედი მაინც ჰქონდა გადარჩენის, საბოლოოდ გადაეწურა.

– შენ იცი ვისი ერთგულიც ვარ .. ძველო მეგობარო! – უპასუხა ანასტასიამ და ურჩი თმა გადაიწია ყურს უკან.

– So .. Geltmen .. Let’s dance, shall we?! –  წარმოსთქვა რა ქალმა, აღარ დაელოდა მოპატიჟებას, თავადე შეიჭრა საცეკვაო მოედანზე.. გვერდი აუარა ლუკას, რადგან იცოდა რა, ალექსანდრე მოისურვებდა იატაკი მოეწმინდა მისით! ლუკამ გვერდულად გახედა ქალს, რომელმაც რატომღაც გვერდი აუარა მას ჰაეროვანი ბრუნითა თუ ტრიალით. შემდგომ ალექსანდრეს გახედა, იგი ისევ იქ იდგა, გაუნძრევლად და მას მოშტერებოდა. ლუკამ ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა, როცა მიხვდა, რომ  ალექსანდრე “წინასაცეკვაო პრელუდიის” სახელით ცნობილ ტაროს წყეულ 21-ე ბანქოს ათამაშებდა. რაც მეტად წელავდა დროს ალექსანდრე, მით მეტად აშინებდა მას და უქვეითებდა თავდაჯერებულობას… უეცრად ხელი ჩაკიდა ვიღაცამ და ინსტინქტურად მისკენ გაიხედა

– ნატა..? – თვალები უნდობლად მოჭუტა ლუკამ. ახლა მხოლოდ სასწაული თუ გადაარჩენდა და მგონი სასწაულიც დროულად აუხდა..

– კაპიტანო..? – კაცმა ძლიერად ჩაჰკიდა ხელი, რომ გაეგო ხომ არ ეჩვენებოდა. ნატამ გამოხედა, გაუღიმა და უთხრა

– მზად ხარ?

– დიახ, მაგრამ რისთვის?

– მზად ხარ? – გაიმეორა კითხვა თვალებანთებულმა გოგონამ

– მზად ვარ

– მაშინ.. – დაიწყო გოგონამ და თვალები აუთამაშა კაცს, ” დროის პოლიციის დროა!”  წარმოსთქვა ორივემ ერთდროულად.. ლუკას სხეულიდან გამოსტყორცნილმა ტალღამ ყველანი ადგილზე გაყინა.. მათკენ მომავალი ალექსანდრეს გარდა, ლუკამ კარგად იცოდა, რომ ალექსანდრეს იმუნიტეტი ჰქონდა, ნატამ ხელი აუშვა ლუკას და ალექსანდრესკენ გასწია, ხელები მაღლა ასწია შემდგომ მომუშტა და მის წინ მდგარი ალექსანდრე მუხლებზე დაეცა. ვეღარ ინძრეოდა, მხოლოდ პირის აპარატი უმუშავებდა. ნატას წამიერად შეეცვალა განწყობა, როცა მის მიმართ ზიზღით სავსე მზერა დაინახა

– Думаешь ты героиня какая нибудь? Нет! Ты проста посыльная .. проста посыльная и так и останется до сканчение времён !  – ნატას თბილად გაეღიმა, როცა კაცის მთლიანად გაშავებული თვალები დაინახა, ანუ ალექსანდრეს ალტერ ეგო საუბრობდა და არა თავად ის, ამიტომ დამშვიდდა და თავდაპირველ გეგმას მიჰყვა… ალექსანდრეს გვერდით მხოლოდ შავი უჯრედები გაერთიანდნენ და მალევე გაიფანტნენ, იქიდან კი ქეთო გაჩნდა, რომელიც ორ ნაბიჯში მიუახლოვდა კაცს და რა წამს ხელი შეახო მხარზე ალექსანდრეს დაძაბული სახე დამშვიდდა და სახეზე ფართო ღიმილი გამოესახა და თან მისი ნაცრისფერი თვალების ფერიც..  აღდგა. ნატამ კმაყოფილებით გაშალა მუშტები და კაცი გაანთავისუფლა. ალექსანდრე მაშინათვე მივარდა გოგონას და ძლიერად მოეხვია ” ო, კაპიტანო, ჩემო კაპიტანო!” წარმოსთქვა უეცრად და ისე ძლიერ მოხვია გოგონას ხელები, რომ გოგონას ხველა აუვარდა და კაცი მაშინათვე დასცილდა მას

– გაცივდი თუ რა გჭირს? – უთხრა მხიარულად

– არ ვიცი, მაგრამ ირონიული იქნება, არა?! ამდენი რამის გადატანის შემდგომ წყეულმა ვირუსმა, რომ მომიღოს ბოლო – ალექსანდრეს გაეღიმა

– სხვათა შორის, კარგად გამოიყურები.. გარდაცვლილის პირობაზე

– მეც ეგ ვიფიქრე პირველი, როცა თვალები გავახილე – გაუღიმეს ერთმანეთს და ისევ ალექსანდრემ გააგრძელა საუბარი

– სხვათა შორის, მომენატრე .. კაპიტანო!

– ჩვენი გრძნობები ორმხრივია.. გენერალო!

– სერიოზულად, ნატ, არ გინდა მითხრა ეს რა იყო? საიდან ან როგორ?

– შენი მწვანეთვალება დედობილის დამსახურებით.. რამდენიმე თვის წინ მომინახულა, ჩემი და კოტეს სიცოცხლეები ერთმანეთს დაუკავშირა შემდგომ კი თავისას.. იმ შემთხვევისთვის თუ ” საჩვენებელ ცეკვას”  ვერ გადავურჩებოდი..

– მაგრამ, ის ხომ მოკვდავია .. და მაინც როგორ დაგითანხმა?

– ვინ თქვა , რომ დამითანხმა?! არც კი უკითხავს! ეს ყველაფერი მაშინ გავიგე, როცა თვალები გავახილე.. მაშინ როცა გული ამომგლიჯეს მკერდიდან!

– და ის რატომ..? – თითო გაიშვირა ალექსანდრემ მათკენ მომავალი კოტესკენ

– იცოდა, რომ რა წამს მე აღარ ვიქნებოდი, მხოლოდ დროის ამბავი იყო სანამ წირვას გამოუყვანდი მას!

– იცი, უკვე სამჯერ ცადე ჩემი მკვლელობა ..

– ოთხჯერ და თუ მიზეზს მომცემ მხოლოდ მცდელობას არ დავჯერდები – ღიმილით წარმოსთქვა ალექსანდრემ

– ამ წყეულს კატასავით ცხრა სიცოცხლე აქვს – ჩაილაპარაკა ანასტასიამ და იარაღი დაუშვა. ისევ ნატამ გააგრძელა საუბარი

– ირონიულად მხოლოდ მე მეჩვენება, რომ სალოსთვის ვაპირებდით გვესწავლებინა თუ რა იყო ასეთი ეს გრძნობა, სიყვარული, ყველა ასე აღტაცებით რომ ვსაუბრობდით, მაგრამ სინამდვილეში ჩაგვიტარა, ჩვენდა სამწუხაროდ, უკანასკნელი გაკვეთილი. გვაჩვენა რა სიყვარულის გამოხატულების უმაღლესი ფორმა.. თავგანწირვა!

– სამწუხაროა, რომ მისი ამბავი და ისტორია, ხურციას ( ჟამთააღმწერლის)  ფურცლებზე შემორჩება მხოლოდ

– არც მთლად

– რას გულისხმობ?

– სკოლისთვის ხომ სახელი ჯერაც არ აგვირჩევია, არა? პირველი ჯადოქრისა და დედა’დედოფლის 1200 წლოვანი მისი უდიდებულესობა სალო პრაიმის სახელობის საგანმანათლებლო აკადემია უკვდავებისთვის – წარმოსთქვა მეტად კმაყოფილმა ნატამ – ალექსანდრე ამ სასიამოვნო გაოცებისგან სიტყვებს ვერ პოულობდა რამდენიმე ათეული წამი დაჭირდა იმისთვის, რომ რამე ეთქვა

– ნუთუ ეს ყველაფერი ასე სახელდახელოდ მოიფიქრე..?

– რა თქმა უნდა, მე ხომ საუკეთესო პირადი მწვრთნელი მყავს, არა?! – ორივეს გაეღიმა…

 

ირგვლივ ტაშის ხმა გაისმა, ყველა ხმისკენ შებრუნდა, ალექსანდრე ინსტინქტურად ქეთოს, კოტე კი ნატას გადაეფარა

– Скучали по мне? .. Скучали по мне? .. Скучали по мне? .. Скучали по мне? ( მოგენატრეთ?) –  წარმოსთქვა მამასახლისმა თავმომწონედ, თავს ხან ერთ, ხან მეორე მხარეს გადახრიდა და როცა დარწმუნდა, რომ ყველას ყურადღებაა მიიქცია და ხელი თავზე მოისვა და თმა შეისწორა.

წასვლა

ჩანაწერი თვითონ მისმა დამწერმაც არ იცის რა ეხება, ეს ყველაფერი უბრალოდ გაჩენილი ფიქრები და ნააზრევია, რომელთა გაზიარებაც თავს უფრო მსუბუქად აგრძნობინებს.

სიყვარული

იცი როგორი სიყვარულის მჯერა? სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილმა,
საყვარელმა ადამინმა რომ გაძაგოს და წიხლით გაგაგდოს კარი კიარ უნდა გაიჯახუნო და წახვიდე!
ეგ სიყვარული არ არის ჩემი მეგობარო.

“უბრალოდ”

დღეს დღეისობით ადამიანები მსახიობობენ თავიანთი ცხოვრებით, მათ გონიათ რომ არიან ფილმში და დაზეპირებული სიტყვებით საუბრობენ, იყავი ის ვინც ხარ გამოთქვი და გაიაზრე თუ მართლა გრძნობ რასაც იძახი და ყველა ნორმალური ადამიანი გაიგებს შენ არანორმალურ აზროვნებას, რომელსაც ყოველ წამ ცდებს უტარებ. არაა საჩირო მოტყუება იმისთვის რომ დაამტკიცო რო უბრალო ხარ ან განსხვავებული. იცხოვრე გამოხატე გაიაზრე იკითხე და იფიქრე. ❤️

Latest Posts
stats-arrow little-delete trophy-icon block-from-chat weather-refresh-icon popup-left-arrow popup-right-arrow register-icon login-icon three-dots-icon small-pin-icon small-calendar-icon services-manage-icon share-post-icon like-post-icon dropdown-arrow-icon accordion-open-icon comments-post-icon accordion-close-icon play-icon remove-playlist-icon save-playlist-icon share-icon heart-icon magnifying-glass-icon cupcake-icon weather-icon star-icon headphones-icon block-from-chat-icon add-to-conversation-icon speech-balloon-icon add-a-place-icon Chat Messages check-icon plus-icon albums-icon photos-icon day-calendar-icon week-calendar-icon month-calendar-icon checked-calendar-icon multimedia-icon settings-v2-icon close-icon logout-icon settings-icon blog-icon status-icon happy-sticker-icon happy-face-icon computer-icon manage-widgets-icon badge-icon newsfeed-icon camera-icon stats-icon calendar-icon happy-faces-icon thunder-icon menu-icon Groups-Icon User-Icon Read-Icon Unread-Icon Friendships-Requests-Icon Invitations---Send-Invites-Icon Edit-Icon Pin-Icon Project-Icon Account-Icon Addresses-Icon Billing-Details-Icon Checkout-Icon Downloads-Icon Orders-Icon Payment-Methods-Icon Track-Icon Shop-Bag-Icon Sound-Icon 217 bytes - 53.73% saving