ალტერნატიული სახელი “კაპიტანი” & კაპიტანი
როდესაც საჭადრაკო მაგიდან დიდი ბიჭები და გოგონები მიუსხდებიან, პაიკს უფრო მეტი შანსი აქვს ლაზიერად გახდომის, ვიდრე ლაზიერს, ცოცხლად დარჩენის
[ავტ შნშ: ავტორი ბრჭყალებში მოიხსენიებს ნანას შესატყვის ნაცვალსახელებს და “მასთან” დაკავშირებულ ეპითეტებს. “არარსებული” [?] ემოციური ფონისა და “მისი” მნიშვნელობვნების უკვდავსაყოფად!]
“პაროი”, მოთამაშეს უწევს გასწიროს ლაზიერიც კი იმისთვის, რომ გაიმარჯვოს
***
ტატომ გახედა ნანას, რომელსაც ბავშვივით ეძინა, მანქანა ნელ’ნელა შეაჩერა და გადაუხვია, თან სმს გააგზავნა
***
– აკი გითხარი ტატო ჩვენი კაცია’მეთქი – გაიღიმა გენერალმა და სმს აჩვენა კაპიტანს
– Он же её любит?
– ну тогда ему трудно было бы её так предать!
***
– ეს სად მოვედით? – კითხა ნანამ, როცა ახალგაღვიძებული “კნუწიკივით” გაიზმორა, ტატომ არაფერი არ უპასუხა. ქალს ეს ცუდად ენიშნა, მაგრამ არ შეიმჩნია. კაცი მანქანის “კაპოტს” დაეყრდნო და თამბაქოს გაუკიდა
– ვინმეს ველოდებით? – იკითხა ქალმა, ასე ნამდვილად არ წარმოედგინა მოვლენების განვითარება, ახლა ინანა, რომ ასე უბრალოდ მიენდო სხვას! თავის თავთან კავშირს ვეღარ გრძნობდა, მიმოიხედა, აქ არავინ არ იყო თითქოს ვიღაც ან რაღაც ენერგიას ართმევდა და ტატოს გახედა ,კაცმა თვალი არ გაუსწორა, თუმცა უპასუხა არ დასმულ კითხვაზე
– ეს “წმინდა მიწაა”, არწივის ბუდეში ყველა თანასწორია, მოკვდავიც, უკვდავიც და თვით ალქიმიკოსშაც კი – სანამ ქალი შემდეგ კითხვას დაუსვამდა ” სტუმრები” შეამჩნია
– თვალებს ვერ ვუჯერებ, ეს მართლა შენ ხარ და თან ცოცხალი! – წარმოსთქვა კაპიტანმა, “კაპიტნის”, ნანას დანახვისას. ალექსანდრე ჩუმად მოჰყვებოდა და მთელი ძალით ცდილობდა “მისი” თვალები არ დაენახა
– უფროსების მაგიდასთან სკამს, თავისი საფასური აქვს – თქვა კაპიტანმა თავმომწონედ და გააგრძელა
– ამ დროს არავის ნდობა არ შეიძლება “პაროი” საკუთარი თავისიც კი!
– მოდი, გამოვიცდნობ, შენ ხარ ის ხომ? გოგონა, რომელსაც ჩემს სახედ და ხატად ქმნიდნენ ათობით წლის მანძილზე, ჩემი გაუმჯობესებული ვერსია? ჰაჰ, იაფასიანი ასლი! – უთხრა “კაპიტანმა” კაპიტანს,
– როდესაც საჭადრაკო მაგიდან დიდი ბიჭები და გოგონები მიუსხდებიან, პაიკს უფრო მეტი შანსი აქვს ლაზიერად გახდომის, ვიდრე ლაზიერს, ცოცხლად დარჩენის! – ნიშნის მოგებით უთხრა ნატამ ნანას, “კაპიტანმა” თვალები გადაატრიალა და ტატოს მიუბრუნდა, როცა მიხვდა, რომ დააღალატეს!
– За Что? – კითხა ნანამ ტატოს
– როგორც ადრე გითხარი, ჩემი ბავშვის უსაფრთხოება არის ჩემთვის უპირველი!
– მეც დავიცავდი შენს წყეულ ბავშვს!
– არა თუ მასში 600 წლის წყეული ჯალათი ჰყავს, “შენს ჯერაც ქმარს” განსხეულებული და თავად მითხარი რომ გიყვარს …ისევ! შესაბამისად მას ვერ გაიმეტებდი მოსაკლავად! და მე უბრალოდ სხვა გზა არ დამრჩა. “ბავშვი” უნდა დამეცვა … ნებისმიერ ფასად!
– Что?
– ეთა პაკროვსკაია!
– გამოსავალს მაინც ვიპოვიდით … ერთად!
– სიტყვა ერთად პარტნიორობას გულისხმობს თუ მსახურებას, იცი, ცოტა დავიბენი, ვალტერი მაშინ შეცდა, როცა ჩათვალა რომ მსახურად დამიყენებდა! – უთხრა თავისი სიტყვები ტატომ ნანას
– Touché, ჩემი სიტყვა, ჩემ წინააღმდეგ
– მაპატიე, “კაპიტანო”
– მაპატიე, მხოლოდ ამის თქმა შეგიძლია, არა?
– სიტყვაზე მენდე და კიდევ ჩემი ბრალია что ли ? მე ხომ საერთაშორისო დამნაშავე ვარ. და მეც ისევე როგორც ყველა სხვა, აღიარებული მატყუარები ვართ. 60 წამში შემიძლია უბრალოდ გავუჩინარდე. აი ამ მომსახურებას ვთავაზობ ჩემს კლიენტებს, მაგრამ შენმა წყეულმა “ჯერაც ქმარმა” იცის ჩემი “ბავშვის” შესახებ და რომ გავუჩინარდე უბრალოდ “მიაკითხავს” მას და “გამოიცეკვებს” და მე ამას უბრალოდ ვერ დავუშვებ, ახლა, როცა ჩემი “კვერცხები” მის “ხელშია” ვალდებული ვარ “ჩემი მეფე წავაქციო” და უბრალოდ დავნებდე!
– I have told you from the beginning, I would sacrifice anyone and everyone to protect her!
– Even me?
– Even you!
– მაგრამ მე ხომ ვალტერი გამოვკეტე რა შენში ამათ მკვდრეთით აღგადგინე …
– მე არ მითხოვია! ეს მხოლოდ საკუთარი თავისთვის გააკეთე, ვალტერის გადაგდება/ჩამოშორებას პირველივე შესაძლებლობისთანავე აპირებდი, ნებისმიერ შემთხვევაში. შენ მე გამაცოცხლე, მადლობელი ვარ, უბრალოდ, სინამდვილეში, ეს საკუთარი თავისთვის გააკეთე, რადგან არ გინდოდა რა მარტო დარჩენილიყავი და გებრძოლა, ამიტომ გადაწვიტე ჩემთვის სიცოცხლის ჩუქებით “დაგები” – უპასუხა ტატომ ნანას და გენერალს გახედა
– მე ჩემი პირობა შევასრულე! –
– შენი ბავშვი უსაფრთხოდ იქნება, შენს ენაზე რომ გითხრათ, “ატვეჩაი” ვარ… – და ხელი ალექსანდრესკენ გაიშვირა
– თ!
ანასტასია ლაპშინა, ასევე ცნობილი, როგორც გარეული რუსი პანტერა, იქვე იმალებოდა და მიზეზს ეძებდა ტატოც გაეყოლებინა ხურდაში და თითქოს ტუზი დაეცა, გადახტა, შუაში ჩახტა თავისი მახვილი მოიქნიადა წრიულმოძრაობით ნანას თავი წააცალა, ტატოს კი ტუჩებში გადაჭრა
– თქვენი აზრით, ამ მახვილს ქორისთვალა ჩამომაკიდინებს თავის მუზეუმში? რადგან ერთოულად ორი “უძლეველის” სისხლია მირჩენილი, პირველყოფილი ვამპირის ვალტერის და ალქიმიკოსშას! – როცა ალექსანდრემ ნაბიჯის გადადგმა დააპირა, ანასტასიამ ჯავშანი აისხა და მეორე მახვილი მოიმარჯვა
– Стой где стоишь! And I am not gonna ask you twice. Одна женщина обидела и ты готов мстить всему миру! – ალექსანრე შეჩერდა და მთელ რიგ ფრაზებს დუმილით ამბობდა
– აი, ასე უნდა დამარხო ანტიკვარი! – თქვა გამხიარებულმა ანასტასიამ და გადახედა ერთმანეთზე დაკლუკ “წყვილს”
– როგორც ჩანს შენმა გაკვეთილებმა ნაყოფი დადო, ორივემ ვიცით , რომ ის ყოველთვის ხელშეუხებელი იყო შენთვის, გამოგხედავდა რა “დაგიsubmitებდა” [დაგიმორჩილებდა] აი, სად გამოგადექი, მუდამ შენი გარეული რუსი პანტერა! მე ის გავაკეთე, რაც ადრეც გითხარი, მას ვერ აჯობებ, მაგრამ შეიძლება მოკლა!
– ტატოს მოკვლა არ იყო აუცილებელია! მოკავშრე იყო. – ამოთქვა ბოლოს გენერალმა
– მიმიფურთებია ასეთი მოღალატე მოკავშირისთვის! Потом ещё и спасибо скажешь, когда-нибудь
– შეიძლება მოღალატეა, მაგრამ მისი გაგება ადვილია , არაფერზე უკან დამხევი არ არის მშობელი შვილის დასაცავად, ვიღაც მზად არის გადაწვას მთელი მსოფლიო, საყვარელი ადამიანის დასაცავად, მისი გაგება შემიძლია – თქვა გენერალმა და კაპიტანს გახედა, როცა გოგონას მზერა დაიჭირა თვალი მოარიდა და ისევ ანასტასიას მიუბრუნდა
– აქ როგორ მოხვდი?
– მე ხომ ახალი გენერალი ვარ, თვალები და ყურები ყველგან მყავს! ნაუცბათევად, რომ აქეთ წამოხვედით ცუდად მენიშნა, არ მეგონა თუ “ისიც” აქ დამხვდებოდა – ანასტასიას ნერვები მოეშალა, ისევ ნაცვლასახელით რომ მოიხსენიებდა “მას” ამიტომ
– ნანა – თქვა და როცა ალექსანდრემ წამში დაიწყო გარდასახვა ღიმილი სახეზე შეახმა. “წმინდა მიწაზე” არანაირი ჯადოსნობა არ მოქმედებდა და ვერავინ ვერ გამოიყენებდა როგორც ჩანს ალექსანდრეს გარდა. კაპოტანმა მაშინვე იმარჯვა. წამორსთქვა ჯადოსნური სიტყვა
– ალექს, lütfen! და კაცმაც მიიღო ადამიანის ფორმა – ანასტასიამ გახედა კაპიტანს და პირველად გამოხატა მადლიერება მის მიმართ. ქალმა გაიაზრა, რომ კაპიტანთან ვალში იყო, ერთი სიცოცხლით! ერთი ციტატაც მოაგონდა, დიდების მწვერვალზე ყოფნისას, ყველაზე ფრთხილად უნდა იყო, სწორად მაშინ მოგაკითხავს ეშმაკი! ანასტასია ჩაფიქრდა. ალექსანდრე ხომ არც კი თამაშობდა, თუმცა მისი ყოველი საჭადრაკო ფიგურა იმ დონეზე გაწვრთნა, რომ თამაში არ დასჭირდა ისე მოიგო, ყველამ იცოდა საკუთარი საქმე, მან კი როგორც დირიჟორმა სიმფონია დაუკრა. იქნებ ალექსანდრე არც იყო მოთამაშე. არამედ დირიჟორი?!
– აქ რა ხდება? – იკითხა ღვთისნიერამა, ნიკო მესხმა, როცა მათ მიუახლოვდა
– განსაკუთრებული არაფერი, ვერ შემდგარი “რომეო და ჯულიეტა” [წყვილი] დავაკალი ერთმანეთს! ისე, როგორი ირონიულია მარიამ სტიუარტმაც განა ასე არ დაასრულა სიცოცხლე? თავის მოკვეთით! – გაიღიმა ანასტასია
– მეორე ირონია, მთელს მსოფლიოში ათი ათასობით ფანატიკოსი ელოდა, აგერ უკვე 200 წელია, რომლებიც მოკვდებოდნენ და მოკლავდნენ მისთვის, “მან” კი ის გამოარჩია, რომელიც პირველი დღიდან “მის” ჩვენთვის, შენთვის, გადმოცემა ჰქონდა განზრახული! … ბრავა … – თეატრალური ტაში დაუკრა
– გაღიარებ ალექს! არ მგონია ოდესმე ეს მე შევძლო, თან რამდენი წლის წინ გათვალე ეს წარმოდგენა? – ანასტასიამ კაპიტანს გახედა
– ეთათი ლიზი, ლიზით ტატო, ტატოთი კი “ის” დააბი! ეს რომ საჭადრაკო პარტია იყოს ყველაზე საზიზღარი იქნება ისტორიაში!
– მორჩი? – კითხა ნიკომ. ანასტასიას არ მოეწონა უბრალო მოკვდავისგან ასეთი უხეშობა, საკუთარი თავს რამდენის უფლებას აძლევს?! მაგრამ ალექსანდრეს სიტყვები გაახსენდა, როცა ნიკო ერთმა უბრალო კითხვამ მასზე, როგორც გენერალშაზე და მის თვითშეფასებაზე იმოქმედა, პრობლემა საკუთარ თავში უნდა ეძებნა … სწორედ!
– გვამებს მე დავმარხავ! ამაზე ახალგაზრდებისთვისაც მიმიყრია მიწა – თქვა ნიკო მესხმა, ანასტასიამ თვალებში შეხედა კაცს, შეეძლო ის იმდენად პატარა ხორცის ნაჭრებად აეკუწა, რომ მხოლოდ ღმერთი შეძლებდა მის გამთელებას, თუმცა იყო ამ მამაკაცში მართლა რაღაც “ღვთიური”, ალბათ ამიტომაც ეძახდნენ “ღვთისნიერს” და ცხოვრებაში პირველად იმის ნაცვლად, რომ შეტევაზე გადასულიყო რა თავისი გაეტანა ანასტასიამ თავი ოდნავ დახარა და ნაბიჯი უკან გადადგა და გენერალს გახედა, ალბათ ამიტომაც ეძმაკაცებოდა ალექსანდრე, მერე ისევ ღვითსნიერს შეხედა. ამ 60-70 წლის ჭაღარა მოხუცში აშკარად იყო მამაკაცური ფერომონები, როგორც მას როგორც უკვე გენერალშასაც, თუმცა მიანც ქალს, “მორჩილებისკენ” მოუწოდებდა
***
– არ მეგონა, რომ ჩემი სხეული ჩემი შეზღუდვა იქნებოდა, მადლობა დიდი
– ნანა? – იკითხა ანასტასიამ დაპანიკებულმა
– ახალ უნდა წავიდე “მელოდია მაქ დასადები” და ერთ “ცეკვას” აუცილებლად გადავინახავ… ჩვენთვის!
***
– ალექს? – ანასტასიამ ალექსანრეს დაურეკა. კაცი მიხვდა, რომ რაღაც მოხდა ამიტომ უბრალოდ მშვიდად უპასუხა მისეული ტრადიციული წაკბენის ნაცვლად
– წყეული გველეშაპი გამოვაღვიძე და არ ვიცი რა ვქნა
– მხოლოდ ერთი კითხვა მაქ – მყისვე უპასუხა კაცმა
– სისხლი სდის? – ანასტასიას გაეღიმა ეს ხომ თავისი საფირმო წინადადება იყო. “თუ სისხლი სდის, “ზნაჩიტ” მოკვლაც შეიძლება!
