პოეზია

ეს არის მოკლე გზავნილი ლექსის სახით იმისა, თუ როგორ უნდა მივაღწიოთ წარმატებას.

☆  ☆  ☆

მარტოობაში ვიძინებ

და გულში ტკივილს ვიღვივებ,

წარსულს ვერ ვტოვებ, ვივიწყებ,

მაგრამ წინ და წინ მივიწევ.

გული სულ შენკენ მიბიძგებს,

მაგრამ ეშმაკი მიგინებს,

ანგელოზი კი მიმიგებს:

რომ დღეს ან ხვალე გიტირებ…

განა რა ვქენი? ვიფიქრე

პასუხს არა მცემ, ჭირიმე

სიყვარული, ხომ იცი შენ

ნუთუ ქილიკით მიცინე?

მე მთელ სამყაროს ვიფიცებ

და ამით ჩემს სულს ვიმცირებ,

ვერ გავუძელი, იცი შენ?

და დღეს ვარსკვლავად ვციმციმებ.

მე ცხოვრებაში დავკარგე რწმენა,

ახლა მჭირდებით გამოდით ყველა!

ნეტავ ვიცოდე, სადა ხართ ეხლა,

ხალხნო მჭირდებით, სადა ხართ ნეტა?!

მე შენ მჭირდები სითბოზე მეტად,

მინდოდა შენთვის მიყვარხარ მეთქვა…

მე შენ გეძებდი ცხოვრების ერთხანს,

მაგრამ მითხრეს, რომ ვერ გნახეს ვერსად.

ჩვენ დავდიოდით ქვიშნარში ერთად,

მაგრამ ბოლო ხანს შემიოყრო სევდამ…

თვალებს დავხუჭავ სიზმარში გხედავ,

თითქოს, სიზმარში გამსგავსებ მერცხალს,

რომელიც დაჰქრის უკვალოდ ქვეყნად

მისი სისწრაფით ზეცაც კი ღელავს!

მას თან მოჰყვება მეხი და ელვა,

ზარი კი რეკავს, გული კი ფეთქავს!

ამ ერთი წუთით მინელდა ზეცაც

ირგვლივ გავყურებ, ნაპერწკლებს ვხედავ…

და ჩემი მერცხალი ნაცრისფერ ფერფლად,

ქარს მიაქვს  ნელა, უგზოდ და მტვერად.