,, ერთხელ გავიგიჟეთ თავი
მე და მარტოხელა ქარმა.
გზაში დავიმგზავრეთ წვიმა ,
წამში შენს ჭიშკართან გავჩნდით.
ფანჯრებს დავულეწეთ მინა,
სულ მთლად აგირიეთ სახლი.
გძინავს…გიყურებ და : ,, ღმერთო,
სიზმრად ნანახ ჭაბუკს ჰგავდი!”
მზისფერ და ტალღოვან თმაზე
ხელი გადაგისვი მალვით.
ფარდით მოგიჩრდილე მთვარე,
ფრთხილად გავიხურე კარი.
ჩემს ლანდს გავეკიდე ქარში.
გზაში დამეწია დარდი :
შენ და შენით თბილი სახლი,
თითქოს, კვლავ სიზმარში დამრჩით”…
facebook კომენტარები