ზამთრის სუნია.
და ოთახში სითბომ იმატა.
ექსპონანტების შეხებისას უძველესი არომატის მაგიურ სურნელს რომ იგრძნობ, ისეთი სუნი სუფევს ჩვენს ოთახში.
როდესაც სიცვე მატულობს და ნელა გადის სითბოსგან აღებული ცივი ნებართვა,
დაჯექი ჩემთან, ჩემს მუხლებთან, და იკითხე აგათა კრისტის : და აღარავინ დარჩა.
ჩუმი სიჩუმით სავსე ოთახებს ყვითელი შუქის მაგვარი ფერი მოსავს, სადაც ერთმანეთს უსიტყოთაც ჩუმად ვეხვევით.
გადმოიღვარე სამყაროდან !
დაუბრუნდი ბავშობის საწყის ეტაპებს.
არავის ესმის დღეს სიყვარულის და ვერც ვერავინ გაიგებს თუ ასე ჩემსავით გადაფანტულ სიტყვებს მოკრეფავ, და ვითომ შეძლებ რომ ამ სიტყვევით რამე დაწერო.
და ვერც რწმენაში აყვებიან (უსიყვარულოს)…
ზამთრის სუნია.
და ოთახში სითბომ იმატა.
და სიახლოვის შეხებაც კი გახდა მარტივი.
შენი ოცნება – სიყვარული.
ჩემი – მთებია.
შენი თვალებით დანახული მზის სხვა სინათლე.
