გამარჯობა, მე დღეს მოგიყვებით ერთ უბრალო ბიჭზე რომელიც თითქოსდა ორი ადამიანი ერთადაა. ამ ეპოქისთვის დამახასიათებელი ნერვების ჭია და ამასთანავე ფსიქოლოგიის ნიჭით აღსავსე.
თავი .I.
ვიღვიძებ დილით 10:24 საათზე უბრალოდ არვიცი რატომ გამეღვიზა ასე ადრე ზოგადად არ მჩვევია 11 საათამდე გაღვიძება, თან გამთენიისას დავიძინე ერთ მეგობარს ვუშლიდი ნერვებს და ძალიან შევყევი. სწორედ ეგ აზრი ამომიტივტივდა თავში ზემოთ როგორც ვთქვი ძალიან შევყევი და შესაბამისად გამიბრაზდა არც ვამტყუნებ. (ვამტყუნებ კიარა მის ადგილას უარესსაც ვიზავდი) უნდა შემოვირიგო ვფიქრობ და თან ვეძებ ჩუსტს, რომელიც 1 წუთი ძებნის შემდეგ რაღაცნაირად უჯრაში მივაგენი, ან აქ რატო იდო ან რატომ შევამოწმე აერთოდ არ ვიცი. გავედი მოვწესრიგდი დედაჩემმა მითხრა ბევრი საქმე გაქვსო და დაიწყო ჩამოთვლა საკმაოდ გრძელი სია აღმოჩნდა (ალბათ იფიქრეთ რატო არ ისადილაო უბრალოდ არ ვჭამ ხოლმე დილით) დავიწყე სიის პირველი დავალებით სულ 3 საათამდე დამჭირდა ყველაფრის დასასრულებლად. ამოვედი დაღლილი ვისაუზმე და წამოვწექი ჩემ საყვარელ დივანზე დავიწყე ფიქრი ისევ და ისევ დაო-ს შემორიგებაზე მომდიოდა იდეები მაგრამ ცოტათი მებანალურებოდა რაც არ მეკადრება. სადღაც 6 წუთი ფიქრის შემდეგ მომაფიქრდა იდეა ისევ ინტრიგნობით თუ შემოვირიგებ თქო გადავწყვიტე მისი დაო-სთვის მიმეწერა მივწერე კიდეც ისე ქენი არ გაიგის თწო გავეცანი და ვუთხარი მის ჩათში გამომლანძღე თქო. მე ველოფი როფის მომწერდა .თ. რა დაუშავეო,მაგრაამ აღმოჩნდა, რომ მის დაო-ს ჩავუშვივარ ეაც უფრო წამადგა შემოვიდა ჩათში და დამიწყო ლანძღვა სულ გააფრინეო. მეკიდე დავუწყე საუბარი ჰო ხედავ რა სისულელეებს ჩავდივარ შენს გამო თწო როგორღაც წამოვაგე ამ აფერისტულ ხრიკზე. გადის 10 წუთი და .თ. მწერს ისევ გაბრაზებული მაგრამ მწერს რაც მთავარია პრობლემა მაქვსო მე შევქანდი მმეთწი გამოუშვი: ძალიან რაეაცნაირად ვარ უბრალოდ ვერ აევიქვამ ყველაფერს რეალურადო. ეს ნაცნობი სიტუაცია იყო ჩემთვის, რადგან ახლო წარსულში მეც ეგრე ვიყავი აი უბრალოდ რეალური არ ჩანდა არაფერი თითქოს ყველაფერი (ცუდი) დაგეგმილი იყო ჩემთვის, მაგრამ ბოლოს ჩემთავს მე თვითონვე ვუშველე გამოსავალი იყო ყველაფრის 100% ით გაანალიზებაში ანუ ყველაზე უაეყოფითსაც კი დადებითს ვუძებნიდი და როცა ადამიანი შეძლებს ყველაზე ცუდს გსმოუნახოს ნათელი მაშინაა ის მოწოდების სიმაღლეზე. ( არ შეიმჩნიოთ თავს რომ ვიქებ ეგ არაფერი) სწორედ ამას ვუხსნიდი მაგრამ შუა საუბრისას მითხრა მრცხვენიაო ასეთ თემებზე საუბარი წავედიო მე კიდე ეს მაკლდა? მოტივატორი აღმოჩნდა ეს იტყვები ჩემთვისიმდენი ვქენი შევაგმებინე ყველაფერი და ვთხოვე 1 კვირის შემდეგ უბრალოდ განსხვავებები მოეყოლა. ამ თემაზე საუბეის დასრულების შემდეგ ტრადიციული კითხვა წამოვიდა ,,ფსიქოლოგიაზე არ ფიქრობ?” აქ ჩვენი ქვეყნის მმართველობის ლანძღვა მომიწია რადგან დღეს ქართველ ადამიანს სურვილისამებრ პროფესიის არჩევა ძალიან უჭირს ის ეძებს ყველაზე შემოსავლიან სამსახურს თუნდაც ეს ყველაზე ცუდი იყოს სწორედ ესაა ჩვენი ერთერთი ჭირი. დავასრულეთ საუბარი მას შემდეგ ყოველდღიური ჩათი გვქონდა, მაგრამარ მიხსენებია ძველი თემა 7 დღის გასვლამდე მერვე დღეს ვკითხე განსხვავებები და პასუხი, რომელმაც აღმავსო სიხარულით, სიამაყით, ერთგვარი სიმორცხვითაც კი: იცი მე შენი წყალობით ეს სხვისთვის დაუნხავი მაგრამ ჩემთვის ძალიან რთული ბარიერი გადავლახე და ძალიან დიდ მადლობას გიხდი ამისთვის.
(ჩემი პირველი წამობჟოტიალებააა და ეს ყველაფერი რეალურ პიროვნებაზეა)
