-ჩემი ყველა მიზანი, იქცევა რეალობად!
-როდის, გიო როდის ნუთუ არ დაიღალე ამის თქმით ?! ეს ყველაფერი უკვე სიტყვების რახარუხია და მეტი არაფერი.
-იცი რა ნოდარ, არა აქვს მნიშვნელობა როდის !!! ის აუცილებლად მოვა ! ის ჩემია, მე გავაკეთე არჩევანი, მე მასში ვცხორვობ !
-ჰა…აააჰჰჰაა… ნუთუ…მაშინ რატო ვერ ვხედავ ?!
-ჩემო კარგო ამას ხედვა უნდა…
-ხო და მეც მაგას ვამბობ !!! მოიშორე ეგ ილუზიები, ქაფისგან გაკეთებული ფრთები, დიდხანს ვერ გაგიძლებს, შეწყვიტე ჩამვოარდები და დაეცემი მწარედ !!!
-მადლობა მზრუნველობისთვის ვაფასებ ამას …”მე ღრუბლებზე სიარულის, რწმენა კი არა ცოდნა მაქვს უკვე”
-დამცინი ხო ეს ცინიზმი ხო ვერა და ვერ მოიშორე, მე შენი დახმარება მინდა, შენ კიდევ სულ სხვაგან დაფრინავ…ვსო მორჩა ამიერიდან აღარაფერს გეტყვი. რაც გინდა ის გიქნია !!!😡😠
-აი შეხედე ნახე რა მარტივია, როგორც მაღალგანზომილებიანი არსებები ჩვენ დროს მარადისობაში ვხედავთ, ჩვენი სხეული კი ერთ წერტილშია, ამიტომაა ჩვენი მიზნები უკვე ასრულებულია გონებაში, მატერიალური კატეგორიებით კი ჯერ კიდევ ასასრულებელი. მატერია ეს ის სივრცეა სადაც ენერგიას უჭირს ფორმაცია, იმისთვის რომ ენერგოსუბსტანციამ მატერიალიზირებული სახე მოგვცეს დროა საჭირო. დრო რომელიც განსაზღვრავს ჩვენს ვინაობას მატერიაში, მატერიის მიღმა კი ჩვენ უკვე ვიცით ვინცა ვართ, იქ ყველაფერი სწრაფად იქმნება უფრო მეტიც იქ უკვე არის(უსაზღვრო პოტენციალი). და კიდევ ერთი მე ქმედებებს ვახორციელებ ამ დროში თანდათან, კარგად უნდა გრძნობდე რომ, პატარა შედეგებით მე სულ უფრო მეტად ვუახლოვდები იმას რაც არის, შენ კარგად იცი თუ როგორია როცა პროცესი განიჭებს სიამოვნებას…
#საგნიტური*-*
