ძალიან ლამაზი სიტყვები მოგიფიქრე, მაგრამ სანამ გონებას გაეღვიძა ისევ ჩაიკარგა ასოებში, სადაც იგივე აზრი ვეღარასდროს აეწყობა. ახლა კი ახალგაღვიძებული გონებით, ცოტა მიძინებულიც, გწერ სხვაგვარი შინაარსის ტექსტს. ამ სიტყვებს მთელი ღამე ვიმეორებდი, რათა ფურცელზე გადმომეტანა, ამიტომ მთელ ღამეში ჩამყევი.
არასდროს მეგონა ვინმე თუ კიდევ შეძლებდა ჩემს ჩარაზულ ცხოვრებაში ასე დაუკითხავად შემოსვლას. ნაღვლიანი დღეების კვამლში გახვევა და ესტეთიურ სამყაროში შეცურვა. ხელოვნების შექმნა, როდესაც თვითონ ხარ ხელოვნებაც და ხელოვანიც. აშლილი გრძნობების ჩახშობა მტკივნეულ სიცილში. წასვლის შემდეგ მოკვეთილ ფეხებზე დაცემა და ჩახუტება.
ბედნიერებაა შენ შენ იყო და ის ის.
ამბობენ, ახლობელ ადამიანთან სიტყვები ქრებიან და ცოტავდებიანო, მაგრამ არასდროს გამომსვლია ერთეული სიტყვებით შემოვფარგლულიყავი.
რა სიხშირით გითხრა სიტყვა მიყვარხარ რომ არასდროს წახვიდე???
