ქარი

ქარისგან წაქცეულ ხეებს ვუცქერ, რომლებსაც კლდის ზემოთ გაუდგამთ ფესვი.

კლდეების ობის სუნი ცხვირის ნესტოებამდე აღწევს.

შიშველი ხეების მზერით დამტკბარ, ამ უმზეო დღეს ჩემში ჩაისახა ადრეული ბავშვობის ხილვები –

ჩიტებს ვხედავ, მჭიდროდ შემომსხდარ ჩიტებს ხის ტოტზებზე, თითქოს ერთმანეთს ათბობენ სიახლოვით.

ქარის სიმღერას ვუსმენ, ვიხსნი ყელსახვევს და ქარსვე ვატან

შიშველ ხეებთან.