სიმარტოვე

ერთხელ სიმარტოვე შემხვდა

სულ მთლად მიტოვებულს,

ცრემლი შემატყო და

მკითხა შეძრწუნებულს,

ნუთუ უკვე ტირი ,

როგორ გეკადრება

გული მეც ხო მქონდა

გული მენატრება,

აი ეს ცრემლები აღარ გამაჩნია

უკვე შევეგუე ცრემლებს გააჩნია,

ცრემლი მოვიწმინდე

ვუთხარ მოწიწებით,

რატომ უნდა იყოს

ცრემლი მორიდებით,

ნუთუ სიმარტოვე შენ არ გიტირია

ნუთუ სიყვარული გულით არ გიგრძვნია,

ნუთუ მესაფლავე ჯერ არ წაგიკითხავს

ნუთუ ტიტანიკი თვალით არ გინახავს,

აი სიმარტოვე უცბად სადღაც გაქრა

ჩუმად მიიმალა ცრემლი გადაყლაპა.